In onze kerk hebben we verschillende appgroepen, waar in deze coronatijd dankbaar gebruik van wordt gemaakt om met elkaar contact te onderhouden. Sinds kort ook een ‘BK Moltalk’. Voor degenen die het niet weten (kan ik me goed voorstellen): Moltalk is het bespiegelen, analyseren en bespreken van het tvprogramma wie is de Mol. Zo heb je nog meer van dit soort termen: Molloot bijvoorbeeld, iemand die groot fan is van Wie is de Mol. Sinds enkele jaren volg ik het programma ook. Ik zou mezelf geen Molloot noemen en ik vind persoonlijk de Vlaamse versie leuker (aanrader!), maar het is, zeker in deze tijd, een aangename vorm van vermaak.
|
Wat is Wie is de Mol? In het programma voert een team van bekende Nederlanders uitdagende opdrachten uit en jaagt tegelijkertijd op de Mol. Met het uitvoeren van de opdrachten kunnen de kandidaten geld verdienen voor de pot... veel geld. Hiervoor is samenwerken en vertrouwen cruciaal, maar met de aanwezigheid van de Mol - een saboteur - in de groep is dit niet gemakkelijk. De kandidaten moeten gaandeweg het spel de mol onder hen weten te ontmaskeren. Aan het eind van iedere aflevering worden alle kandidaten onderworpen aan een test met vragen over de identiteit en het doen en laten van de Mol. De kandidaat die het minst weet ligt uit het spel. Zo vallen er steeds meer kandidaten af. Degene die in de laatste aflevering de meeste vragen over de Mol goed weet te beantwoorden en dus de Mol ontmaskert, wint de inhoud van de pot. |
Op dit moment bevinden we ons in de samenleving in een soort ‘Wie is de Mol’- aflevering. We krijgen allemaal te maken met uitdagende opdrachten: hoe kun je mantelzorger zijn als je niet meer bij iemand in de buurt mag komen? Hoe kun je je bedrijf runnen als je werknemers niet meer naar kantoor mogen komen? Hoe ga je je opleiding met succes afronden als je hele dag naar een computerscherm moet staren? Hoe blijf je gelukkig als je geen feestjes meer hebt? Hoe zijn wij samen gemeente van Christus nu we niet (fysiek) samen mogen zijn, niet meer mogen zingen tot Gods eer en ons niet kunnen verenigen in een gezamenlijk gebed?
En alles wat wij doen wordt gesaboteerd door de Mol. Een klein virusje wat ons in zijn greep houdt. Een Mol die we nog niet goed te pakken krijgen. Ondanks alle experts en alle onderzoeken wereldwijd weten we nog steeds vrij weinig van hoe dit virus zich nu precies ontwikkelt en waarom hij de één harder raakt dan de ander en wie of wat nu wel en niet het virus doorgeeft. We hollen achter de mutaties van het virus aan. Het is een Mol die ons hele leven in al zijn facetten ondergraaft en maakt dat we op los zand staan.
We slaan terug, geven niet op, met regelgeving, met allerlei online oplossingen, met veerkracht en flexibiliteit, met een legertje aan vaccins en gebeden tot aan de hemel gaan we het virus te lijf. En het zal voorbij gaan. Dat weet ik zeker. Hoe de finale zal zijn en of die nog lang duurt, dat weten we niet. En juist daarom nog het volgende:
Wat ik zo heerlijk vind aan Wie is de Mol is dat er in het programma even geen aandacht wordt besteed aan het coronavirus. Het programma is afgelopen zomer opgenomen in Tsjechië en de deelnemers hebben zich van tevoren laten testen en zijn samen in een ‘sociale bubbel’ gegaan, zo dat het spel op een tamelijk normale manier plaats kon vinden. Maar ook tijdens het programma merk je er eigenlijk niets van dat de wereld in een crisis verkeerd. Ja, je ziet hier en daar mensen op de achtergrond met mondkapjes lopen, maar daar houdt het dan ook mee op.
Dit deed mij denken aan de kerk. Enerzijds is alles wat we doen in de kerk, onze gebeden, de preken en de hele manier van hoe we de kerkdienst vormgeven in deze tijd doordrenkt van het coronavirus. Dat is goed, het is actueel, het is wat ons allemaal bezig houdt. Tegelijkertijd is het ook goed om voorbij het virus te denken, om het niet altijd alle aandacht te geven, om soms als gemeente ook even los te komen van het virus. Dat ontspant.
Het is belangrijk om als gemeente de focus te hebben op Jezus Christus en wat Hij ons brengt, in ieders leven, en in welke tijd van leven dan ook (crisis of geen crisis).
Mollen zullen er altijd zijn. De bijbel staat er vol van. De wereldgeschiedenis ook. Mollen, ondergravers van het goede, tegenstanders, duiveltjes die het goede spel wat mensen samen proberen te spelen ondermijnen. En ze zijn er in veel vormen. Maar juist de bijbel leert ons dat die Mollen geen macht hebben als ze in het licht van God komen te staan.
Op zaterdagavond kunt u kijken naar Wie is de Mol, maar iedere zondagochtend opnieuw kunt u horen over hoe de mollen in onze wereld niets voorstellen tegenover de goede God.
Het gaat voorbij!
Ds. Aster Abrahamsen
Reacties