Volgende week gaat predikant in opleiding en gemeentelid Gerard Ekelmans voor in de dienst. Hier volgt zijn persoonlijke uitnodiging:
Terwijl mijn vriendjes vroeger brandweerman, politieagent of astronaut wilden worden, stond ik voor mijn knuffels te preken. Het voorbeeld dat ik als jong kereltje zag in de Bethlehemkerk inspireerde mij om dominee te worden. Door golfbewegingen in mijn geloof en samenhangend kerkbezoek verdween de ambitie voor het predikantschap lange tijd naar de achtergrond. Maar uiteindelijk, na vele omwegen, kwam ik terug bij die roeping.
Zondag 24 september mag ik wat ik ooit leerde in de Bethlehemkerk, in diezelfde kerk gaan doen. Dit keer is het niet voor mijn knuffels, maar is het de gemeente waarin ik gedoopt ben, belijdenis heb gedaan en in wat al sinds mijn geboorte mijn thuiskerk is. Voor u dus. Een bijzonder grote eer, maar ook wel een spannende uitdaging. Jezus zelf zegt immers dat profeten in hun eigen vaderstad niet welkom zijn (Matteüs 13:57 en Lucas 4:24) en vervolgens wordt Hij zelf verdreven uit Nazaret. Nu ben ik -gelukkig- geen profeet dus het zal hopelijk wel meevallen. Er staat wel een lastige tekst op het leesrooster. “Zo zullen de laatste de eerste zijn” staat er dreigend nadat de dagloners ‘te elfder ure’ net zoveel krijgen als de dagloners die ‘s ochtends zijn begonnen.
Ds. Aster Abrahamsen bedient tijdens de viering het Heilig Avondmaal.
Uiteraard ben ik erg benieuwd naar uw reactie achteraf. Schroom dus niet mij uw eerlijke mening te geven. Ik kijk er alvast erg naar uit.
Gerard Ekelmans