Eind oktober een voorstelling bijgewoond in de Waaier, over Arminius en Gomarus, gebracht door Marijke Broekhuijsen, remonstrant, Jaap van Kampen en Hein Dop. Ze zijn verhalenvertellers, trainers, rollenspelers, docent en programmamakers, Tineke Mulder doet mee met zang.
Marijke vertelt op humoristische en boeiende wijze vanuit haar Remonstrant zijn over de visie van Arminius. Een ‘kerktoren’? gebouwd van verhuisdozen tekent de wankelheid van de kerken in haar verhaal.
Ze wordt daarnaast bevraagd door de vragensteller en spelcoach Hein Dop, terwijl Jaap van Kampen de rol van Gomarus vervult. Voelbaar is het verschil in opvattingen van beide kerkvaders, de spanning extra benadrukt door de muzikale begeleiding door David Samson. Het grote geschilpunt gaat over de predestinatie, ofwel: ligt alles van tevoren vast of heeft de mens een vrije wil? Is de geloofsbelijdenis richtinggevend of is het niet meer dan een door mensen gemaakt document? Is synodaal overleg wenselijk om tot een uitspraak te komen wie gelijk heeft?
Analyse van het verleden van Arminius versus Gomarus zegt dat er heden ten dage nog niet veel is veranderd. Verschil van mening kan mensen scheiden, delen van opvattingen geeft ruimte. Wanhoop kan tot atheïsme leiden, terwijl je verplaatsen in de ander kan leiden tot door God gegeven inzicht.
Maria P. Kruithof-Stoutjesdijk