Na zeven jaar is het project “Het verhaal van Kerkelanden” op zondag 23 april 2017 op een bijzondere manier afgesloten.
Eerst de prachtige voorstelling over de laatste 4 naamhouders in deze serie: Zwingli, Hus, Jansenius en Romero. Theatermaker Kees v.d. Zwaard heeft dit programma speciaal voor deze gelegenheid gemaakt en oogstte bewondering en veel applaus van de talrijke aanwezigen.
Vervolgens heeft de voorzitter van de Hilversumse Historische Kring “Albertus Perk” het eerste exemplaar van het boek “Het verhaal van Kerkelanden – 50 jaar) aangeboden aan loco-burgemeester Wimar Jaeger.
In dit boek dat op verzoek van de projectgroep door de HHK Albertus Perk is uitgegeven staan ook bijdragen Herma Bosma (over aanleiding en doel van het project met in totaal 14 culturele programma’s over de naamhouders van de wijk Kerkelanden), Maria Kruithof-Stoutjesdijk (korte biografieën over de naamgevers) en van Jetty Scheurwater over de tijd waarin zij leefden en hun historische samenhang.
Namens de Hilversumse Historische Kring “Albertus Perk” hebben diverse auteurs over de geschiedenis en de bijzonderheden van de wijk interessante artikelen geschreven. Verder interviews met diverse bewoners van het eerste uur. Een prettig leesbaar en rijk geïllustreerd boek dat in de boekhandel Voorhoeve en Dittrich en bij Primera in winkelcentrum Kerkelanden te koop is voor slechts 10 euro.
Een presentexemplaar is in te zien op de leestafel in de Bethlehemkerk.
Kees van der Zwaard sloot op 23 april j.l. zijn voorstelling af met een lied waarin alle naamhouders de revue passeerden:
DE BALLADE VAN KERKELANDEN
Ouverture
tijden van crisis, geesten verward
ik verlang naar een stad met een hart
ik zoek een stad, waar je adem haalt
ik schets een stad, waar de kleur van straalt
1. Ambrosius leert zijn mensen zingen
Hij opent een wereld met zijn lied
Liefde en waarheid stromen naar binnen
Muziek en licht op een nieuw gebied
Het licht van Christus staat in het midden,
bevrijdt Augustinus van zijn schuld.
Daarvan te zingen is dubbel bidden.
Al is de tijd in geheimen gehuld.
Drie monniken zwerven door dit laagland
Bonifacius, Ludgerus en Willibrord
Al kost het hun kop, het is door hun aanplant
dat ons landschap voorgoed veranderd wordt.
Franciscus hield de vogels voor ogen
Ze zaaien niet en maaien niet.
ook de wolf vond mededogen.
Zie de mens, zing je zonnelied.
ik zoek een stad, waar je adem haalt
ik schets een stad, waar de kleur van straalt
ik wil een stad met een vergezicht
ik maak een stad, die leeft van het licht
Deel de liefde, deel je leven.
Rijkdom is geen bezit, maar te leen.
Dat zei Geert Groote: ’t is goed om te geven.
Devotie gericht op het algemeen.
2 Johannes Hus wil niemand verraden.
Hij gunt de mensen beker en brood.
In plaats van gehoord wordt hij gebraden.
De gans betaalt voor zijn vrijheid de dood.
Erasmus speelt met de Lof der Zotheid
scherp is zijn pen, gul is zijn lach.
Maar achter die dwaasheid schuilt de wijsheid
dat humaniteit er wezen mag.
Luther vecht tegen het kwade.
De duivel zit hem op zijn huid.
Maar dan vindt hij Christus in genade.
Het hoge woord komt eruit.
ik wil een stad met een vergezicht
ik maak een stad, die leeft van het licht
ik schets de lijnen met goddelijk krijt
ik tover contouren tegen de tijd
Zwingli en Simonsz zijn tijdgenoten;
de bijbel als bron, in de geest verwant.
Zij zetten een stuk Reformatie op poten
tussen Witmarsum en Zwitserland.
Calvijn stelt regels en orde op zaken.
Met denkkracht geeft hij de wereld vorm.
Om het leven leefbaar te maken
koppelt hij waarden aan de norm.
Eén vrouw staat fier tussen de mannen:
Moeder Theresa van Avila.
Zij vindt God tussen potten en pannen.
en ook in extatische gloria.
3 Arminius en Gomarus wegen:
Ben je vrij of ligt alles vast?
Ben je voor of ben je tegen?
In elk geval zijn we erfelijk belast.
ik schets de lijnen met goddelijk krijt
ik tover contouren tegen de tijd
ik maak de straten met heilig vuur
hier is de stad van de lange duur
De mens is een ingewikkeld wezen,
meer in misère dan grandeur.
Jansenius was dus een fan van ascese.
Alleen het licht van God geeft je kleur.
‘Kon ik maar meer en wilde ik minder’
Dat zei Comenius uit zijn hart
dat klopte voor onderwijs en voor kinderen.
Het leven een leerschool vanaf de start.
Spinoza zocht zijn wegen naar vrijheid
‘Denk wat je wil en zeg wat je denkt’
Hij stelde zijn lens scherp op de waarheid
‘Doe wel en wees blij’ en gelukzaligheid wenkt.
Romero werd de bisschop der armen.
Weg uit de boeken, leven op straat
om mensen tot in de dood te omarmen
in hoop en vertrouwen dat liefde weer opstaat.
Epiloog:
ik maak de straten met heilig vuur
hier is de stad van de lange duur
de stad van mijn hart met in ieder huis
de droom van de mens: wij komen thuis
Kees van der Zwaard, 23 april 2017